رسول اکرم (صلی الله علیه و آله ) فرمودند : « و اشتدَّ غضبُ الی علی امرأهٍ ذات بعل ملأَت عینها من غیر زوجها او ذی محرم منها وَ إنها إن فعلت ذلک أحبط الله کلَّ عملٍ عملته فإن أوطأ فراشها غیره کان حقاً علی الله أن یحرقَها بالنار بعد أن یُعذِّبها فی قبرها »
« غضب شدید و طاقت فرسای خداوند، دامنگیر زن شوهر داری است که چشم های ناپاکش از نگاههای آلوده و شهوت بار، به مردان اجنبی پرشده است؛ اگر زنی به چنین انحرافی دچار شود، خداوند تمام اعمال خیر و پسندیده اش را، به هدر خواهد داد و اگر از نگاه تجاوز کند و با داشتن شوهر، زنا بدهد؛ بر خداست که چنین زن بی پروا و خیانتکاری را به آتش قهر خویش بسوزاند، پس از آنکه در قبر عذابش کرده باشد. »

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: « در زمان حضرت موسی (علیه السلام) فردی با زنی زنا کرد، وقتی به خانه ی خویش آمد، مردی را با زن خود دید؛ آن مرد را نزد حضرت موسی آورد و از او شکایت کرد، در آن لحظه جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و گفت: هرکس به ناموس دیگران تجاوز کند، به ناموسش تجاوز کنند. »
حضرت موسی به آن دو فرمودند :« با عفت باشید، تا ناموستان محفوظ بماند.» (64). فروع کافی، جلد5
بنابراین مؤمن با غیرت، هرگز به ناموس دیگران نگاه حرام و ناروا و ناپاک نمی کند، چراکه نمی خواهد کسی به ناموسش نظر بد داشته باشد.
شاعری خوش ذوق می گوید :
هر که افتد نظرش در پی ناموس کسان
پی ناموس وی افتد نظر بوالهوسان